خاتون کمی بینا میشود...

امروز دیدم این زن داداشک سخت مشغوله کاره گفتم بیام این خواهر شوهر بازی رو بزارم کنار و با هم دوست باشیم.

بالاخره کی از خواهر شوهر بودن نتیجه ای عایدش شده که عاید من بشه و خلاصه لعنت بر شیطون کردم و بلند شدم رفتم بهش کمک کنم.

هی داشتم با خودم حرف میزدم و خودمو راضی میکردم و در اخر گفتم خدایا من دارم برای رضای تو اینکارو میکنم خودت شاهد و راضی باش

خیلی چیزای بزرگ بزرگ ریخته بود رو زمین که با جارو برقی نمیشد کشید برای همین باز من حماسه ای دگر افریدمو جارو بدست گرفتم تا درشتاشو  جارو کنم.

به هرحال کاری بود که از دستم برمیومد و درسته خوب جارو نشد ولی نیت همون بود که بزرگا رو  جارو کنم.

خلاصه جارو کردم و رسیدم دم در ورودی خونشون.اونجا نشستم زمین ببینم چیز بدرد بخوری هست که من ندیدم و جاروش کرده باشم؟؟؟هموجور که داشتم جستوجو میکردم ،یهو یه سوسک اصطلاحا " صحرایی"از این سیاه ها دیدم داره میاد سمت خونه.هی با دستم پرتش کردم اونور باز اومد.هی پرتش کردم باز اومد.اصلا و ابدا قصد کشتنش رو نداشتم چه بسا کشتن این سوسک سیاه ها راحت تر از اون سوسکای بالداره.

خلاصه این خیلی سمج بود و با اینکه این حرکت چن بار تکرار شد باز اومد سمت در خونه.خب منم داشتم اروم اروم باهاش میحرفیدم که اخه حیوان زبون نفهم مثلا من ندید بگیرمتو و اومدی خونه خب بعدش چی ؟شانس بیاری از دست زن دادشک جون سالم به در ببری از دست سالارم زنده موندی با دانیال چه میکنی؟؟؟اون در جا میخواد منو صدا بزنه بیام بکشمت .الان من دارم بهت امون میدم بفهم و برو و جونتو حفط کن.باز دیدم نخیرفاایده نداره.

کشتمش!!!یوهاهاها

شوخی کردم نکشتمش اما اون  فرش زیر انداز رو برداشتم و محکم محکم تکونش دادم دیگه نفهمیدم چی شد و کجا رفت.درو بستم و اومدم خونه.

اون لحظاتی که من از بالا داشتم سوسکه رو میدیدم یه  حالی داشتم و یهو یه چیزی مثل جریان آب تو سرم به جاری شد و این حرفها خود به خود به ذهنم رسید.

گفتم من میدونم اگه این سوسکه وارد این خونه بشه چه بلاهایی به سرش میاد و در نهایت کشته میشه اما اون که نمیدونه.اون فکر میکنه این راهی که داره میاد درسته و من هر بار که دارم اینو پرت میکنم اونورتر باز این میاد سمت خونه.چون فقط خونه رو میبینه و میخواد بیاد چون فکر میکنه اینجور بر اش بهتره.اما من جور دیگه ای میبنم.هی پرت میکنم که اخرش به کشتنش نرسه.

یهوووو همینجوری یه عالمه جمله تو مغزم اومد و دیدم نگاه من به این موجود تقریبا مثل نگاه خدا به ماست.

یه وقتایی تو زندگیمون فقط چشامون یه نفرو، یه راه رو ،یه صلاحدید از نظر خودمونو میبینه اما هر کاری میکنیم به اون هدفه نمیرسیم.دلشکسته میشیم ،زاری میکنیم،داد و بیداد میکنیم و مصمم تر میریم سمت اون هدف و هر بار خدا میخواد ما رو سمتی پرت کنه اما مگه میبینیم؟؟؟

یه کسایی بیخیال میشن و دست میکشن و تقریبا از نابودی نجات پیدا میکنن یه سری هاهم انقدر سماجت میکنن تا بالاخره اون راه رو به زور و زحمت میرن و در نهایت با شکست تلخی رو به رو میشن.

میگن خدا بهتر صلاح ما رو میخواد و من دیروز اینجوری تصور کردم که خب اون از اون بالا داره مارو میبینه و بهتر مسیر رفتن به مقصدمونو میبینه و حتما مشکلاتی که سر راه هست رو بهتر میتونه حس کنه.

حالا یه یه وقتایی مصلحت میبینه و مانع رو بر میداره،یا یه وقتایی ما رو پرت میکنه اونورتر تا از این  راه نریم و یا یه وقتای یه چیزی رو به زور خواستیم میزاره اون راه رو بریم و درنهایت خودمون با شکست رو به رو میشیم.

حتی این نگاه رو پدرو مادر به بچه شون دارن.یا اگه واسه شما هم مثل من به کرات اتفاق بیافته که مثلا بچه داداش یا خواهرتونو چن ساعتی نگه دارین،او ن حس مسئولیته خود جوش در شما فوران میکنه و نمیزارید تو اون مدت بچه هرکاری دلش خداست بکنه.

بعله این قسمت خاتون راضی به تقدیر و مشیت الهی میشود.

بروم پای منبر عایا سخنرانی یا تا همین جایش بس است

ایام محرم رو به همتون تسلیت میگم و مثل هرسال این شعرو می زارم.

الله                                 الله

همه حرفای دلم که گفتنی نیست

مولا                               مولا

یه زمین خورده که حالش دیدنی نیست

من بیمارم.....

درد من کرب و بلاست خوب شدنی نیست

آقا                                  آقا

مویی از تو رو به کهکشون نمیدم

جز تو آقا....

دست خالیمو به کسی نشون نمیدم

آقا                                   آقا

نبینم تا کربلات رو جون نمیدم...

التماس دعا