بی بی...
 

سالهای ساله که فکر میکنم من به خواب عمیقی فرو رفتم و هر چی طی این سالها به خودم زور میزنم تا از این خواب عمیق و طولانی بیدار شم نمیشه.تا حالا به این فکر کردین که شمام خوابین؟؟؟

 

*******

من سالها پیش یه بی بی داشتم.بی بی به ترکی یعنی عمه.

بی بی ،بی بی واقعی من نبود.بی بی مامانم بود که ماهم بالطبع بی بی صداش میکردیم  بدون اینکه بدونیم معنیش عمه میشه.اون وقتا ترکی بلد نبودیم.

بی بی یه پیرزن دوست داشتنی و مهربون بود با چروکای زیادی که تو صورتش داشت که نشون از زندگی کردن و زندگی ها دیدن بود.با اینکه زبونشو نمیفهمیدیم اما محبتشو به دل میگرفتیم و محبت با هر زبونی شنیدنی و فهمیدنیه.هر وقت میرفتیم شهرستون دائم میگفتیم بریم بی بی رو ببینیم.بوی مامان بزرگارو میداد.حداقل برای من که بوی مامان برگ رو نچشیده بودم.

 

دِهِ ما با دِهِ بی بی فاصله داشت.نمیدونم کدوماتون پست پدربزرگ مادر بزرگ منو خوندید،اینکه مثلا مادر بزرگم ازگنجه دیوار برای من خوراکی بیاره،خب من هیچوقت پدر بزرگ و مادر بزرگ نداشتم ،اما میدونم طعمش خیلی دلچسبه واون گنجه دیوار رو من از زمون بی بی یاد دارم .تصور میکردم اگه مامانبزرگ داشتم حتما تو خونه اش توی دیوارش گنجه ای پر از خوراکی داشت.

 
هر وقت میرفتیم خونه ش زودتر از مامان و بابا با سرعت خودمونو میرسوندیم خونه بی بی .اول ما رونمیشناخت.چشماش هر بار کم سوتر میشد.میفهمیدیم از حرف زدنش که مارو نمیشناسه و درواقع خیلی کم میبینه و اونوقت منو سمیرا میگفتیم ما دخترای فلانی هستیم .اونوقت بی بی با شنیدن اسم بابام ما رو به یادش میاورد. بلند میشد برامون از گنجه دیوارش بادوم و گردو میاورد و میگفت بخورین برای شما کنار گذاشتم و چه لذتی داشت توی خونه دهاتی و فندق و گردو خوردن.اومدنی هم کلی چیز میز به مامان و بابا میداد از جمله کره محلی. 
کنار بی بی واقعا لذت میبردیم (بی بی مامان بزرگ سوسن بود و عمه مامانم)زمستونا که گاهی میومد خونه سوسن اینا بابام میرفت و به زور میاوردش.
آخه همیشه سرش دعوا بود.برامون ترکی قصه میگفت و حرف میزد وما هیچی نمیفهمیدیم و الان واقعا افسوس میخورم چرا بلد نبودیم ترکی حرف بزنیم اونوقت شاید الان حرفاشو وقصه هاش یادم بود.پفک خوردنو دوس داشت.به سمیرا هم میگفت سمورا.انقدر پیر بود که  که بابام رو دوشش میاورد.منو سمیرا ساعت ها از پشت پنجره ی خونه سابق به اونور خیابون نگاه میکردیم تا بالاخره بابا و بی بی رو ببینیم. 

حالا از بی بی فقط یه صورت پرچین و چروک و دوتا چشم ریز و یه چادر که همیشه رو سرش بود و گاه گاهی لبخندی میزد،رو یادم مونده.میگن خانم خوب و مومنی بوده که تنها بچه هاشو مثل یه شیر زن بزرگ کرده بود.

 

دوم یا سوم ابتدایی بودم که یه روز صبح بود یا ظهر که خبر دار شدیم بی بی هم رفت...نمیدونم بهار بود یا  تابستون یا اولای پاییز.مطمئنم که زمستون نبود.من از شدت ناراحتی و هیجان رفتم خونه آبجی بزرگم و خبر بی بی رو دادم.سینا خیلی کوچیک بود.همه ناراحت شدن.

 

سالها قبل وقتی جایی میخواستیم بریم حتما از یکی دوهفته قبل برنامه ریزی میکردیم اما من که تا به حال یهویی نرفته بودم جایی وقتی شب خوابیدمو صبح پاشدم و خودمو تو ده بی بی دیدم شوکه شدم.یه شوک بزرگ که تا به امروز باهامه.برام باور کردنی نبود.اونوقتا راه درازی بود در نظر ما از کرج تا شهرستون.همش فکرمیکنم خوابه....

 
من دارم خواب میبینم و الان اگه بیدار شم باز خودمو توهال خونه قبلی میبینم که دراز کشیده و خوابم برده...
بی بی رو به خاک سپردیمو برگشتیم و من از اونروز و اون سفر یهویی و اون داد و بیداد و اون تصویر شبی که 
پسر خالمو دیدم و....فکر میکنم خوابم.اسم بی بی و یاد بی بی منو یاد این میندازه همیشه که از اون زمون به خواب رفتم و کاش بیدارشم.خیلی وقته که منتظرم چشم باز کنم و خودمو تو همون سن و سال ببینم.
 
خیلی وقته منتظر بیدار شدنم هستم و اونوقت اووووووووووو چقدر کارایی رو نمیکنم که الان کردم.چقدر راه هایی رو نمیرم که الان رفتم...کاش واقعا خواب بود...
 
راستی شمام به خواب رفتین تا حالا؟؟؟
 

 

 

عکس بی بی رو از آلبوم پیدا کردم و گذاشتم.درست همونجور که تو ذهنم مونده.با چادرهمیشه روی سرش.

اون دست سمیراست خخخخخخخخ.خدشو محو کردم دسش موند.

 
 
 
خدا بیامرزه همه اسیران خاک رو.امروز 5شنبه ست .اسیران خاک یادتون نره. همیشه به بی بی فکر میکنم و به یادشم همیشهههههه 
بی بی بخشی از خاطرات خوب ماست که یادش لبخند و چیزای قشنگ رو به یادمون میاره.
 
+++اول اینو بگم که نظر خصوصی خیلییییییییییییییییی خر  است هااااااا خیلیییییییییییییییی.بعدشم فکر میکنم که دارم تبدیل به خاتون سابق میشم و از این بابت خوشحالم.قبلنا خیلی کم نت میومدم و کمتر از این حتی پست میزاشتم.والان فکر میکنم دارم به اون زمون برمیگردم پس دیر به دیر سر زدنتم رو چشم پوشی کنید لطفا. 
 
+++سهم ما از خاک وقتی مستطیلی بیش نیست....
جای ما اینجاست یا آنجا چه فرقی میکند؟؟؟