گوشی

دیشب یعنی در واقع دیروز که داشتم کمدم رو مرتب میکرد(الکی مثلا من خیلی مرتبم ) چشمم خورد به گوشی سابقم.انقدر هواشو کردمممممممم.
درآوردمش بیرون و کلی چیزای خوبی یادم اومد.شب یعنی در واقع آخر شب بود که گوشی رو یادم اومد.گفتم بچه ها راستی یه چیز جالب.رفتم گوشیمو اوردم و کلی ذوق زده شده بودیم. میگفتم یادتونه تازه بابا گوشی از این نوکیا ها خریده بود من چقدر باهاش بازی میکردم و اون توپ نارنجی  رو  تا اخرین مرحله رفتم و انگار قله فتح کرده بودم؟؟؟
بعدم "س"گوشی گرفت از این تاشو هاااا.وااای ذوق میکردیم دستمون بود ."س"رفت دانشگاه و من انقدررر به بابام گفتم تا بالاخره برای من گوشی و سیم همراه اول خرید.اون موقع تازه ایرانسل اومده بود و من دوسش نداشتم دقیقا برعکس الان.

گوشی من سونی اریکسون بود و من کلی گشته بودم تو نت تا این چشمم رو گرفته بود.آقا گوشی من سالاری بود واسه خودش .دوربین و کیفیتش عالی بود و انقدر پز میدادم.به جرات میتونم بگم تموم زیر و بم گوشیم رو درآورده بودم .یعنی برنامه ای نبود که من تا تهش نرفته باشم کلی هم مردم آزاری کردم  مثلا باهمون دوستم "سو" قهر بودم پیامهایی به صورت ایمیل میفرستادم که ناشناس بود  و منو نمیشناخت خخخخخخخ.یا به خیلی های دیگه.انقدر سرکار میزاشتم ملت رو.

ولی بعدش میگفتم منم.جز به "سو".اونم بعد مدتی گفت من میدونم تویی.چون تو فقط انقدر میتونی ته این گوشی و کاربردشو درآری .و من بازم انکار کردم. بعد اس ام اس هاشو بگو.تم های رنگی رو.کیفیت پخش صدا وخلاصه رم هم تازه اومده بود.من انقدر حال میکردم با گوشیم ،انقدر دوسش داشتم.کلی باهاش کتاب خوندم اما با فرمت جاوا.

بعد از سالها ابجی بزرگم اولین گوشی لمسی رو گرفت.انقدر خوشم اومده بود ولی هنوز گوشیمو دوس داشتم.بعد "سی"خرید و بعد "ب".مال "ب"انقدر بزرگ بود که تصمیم گرفتم منم بخرم.بعد "س" خرید که دیگه فکر میکردم بزرگتر از این گوشی دیگه نیست اصلا .و بعدها من گوشی "س" رو خریدم نزاشتم بفروشه به کسی.

ولی خدایی هیچی به پای گوشی ساده ما نمیرسه که راه ارتباط پیشرفته اش همون اس ام اس بود.چقدر وقت میذاشتیم دنبال پیدا کردن صدا برای اس ام اسش.یا صدا برای زنگش.هرکی هم زنگ میزد ما الکی خنده مون میگرفت.یکی هم زنگ میزد دوکلمه حرف میزد ذوق مرگ میشدیم دیگه.مال من تمش متحرک بود انقدر دوسش داشتم.هوووووووم.چقدر مجله های اس ام اس میخریدم من.

+++قرار بود مثلا پست آخرم چیز دیگه ای باشه که  چی شد اصلا.
خب دوستان گلم من این چن وقته یه مقدار سرم شلوغه و نمیرسم که پست بزارم و یا بهتون سر بزنم.چون به کامپیوتر دسترسی ندارم.منم پست هایی که میزارم از طریق کامپیوتره.
یه چیز خوب که بلاگ اسکای داره اینه که میشه فعلا از دسترس خارج بشه تا دوباره خواستم فعالش کنم.منم میخوام یه مدت اینکارو کنم.حالا نمیگم آدم فعالی هستم که تند تند پست میذارم هااااااا.ولی دوس هم ندارم که همینجوری بمونه وبم گردو خاک بگیرتش.
برای همین یه مدت کوتاهی نیستم.و این به منزله کلا تعطیل شدن وب من نیست.حالا ممکنه کارم یه هفته طول بکشه یا کمی بیشتریا هم کمی بیشترتررررررر. من برمیگردم و خونه امیدتون رو ناامید نمیکنم.الکی مثلا اینجا خونه ی امید شماست. 
دیگه نخواستم دونه دونه سر بزنم و بگم مدتی نیستم برای همین اینجا گذاشتم که همگی بخونید.تنبلم دیگه تنبل. 
 
+++عکس گوشیمه.ببینید بعد از 6سال چه با سلیقه نگهش داشتم