پستی برای سوزاندن دل شما عزیزان.....خخخخ

این پست فقط برای سوزاندن دل شما عزیزان میباشد

خب راستش من خیلی قبل تر از امسال هم طعم کرسی گذاشتنو کشیده بودم.خیلی طعمش خوشمزه و لذیذه.البته اینم بگم که قبلا با ذغال میذاشتیم اونم دوسه روز.سالها پیش.خیلی بچه بودم..ولی اون دوسه روز تا به حال یادمه و هر وقت یادم بهش می افته احساس خوبی دارم.امسال انقدر به مامانم اصرار کردیم که بالاخره راضی شد و کرسی گذاشت.خب البته دیگه از ذغال خبری نیست.از این اصطلاحا بخاری کرسی ها  گذاشته.و البته اصلا مزه اون ذغال ها و بوی ذغال ها رو نمیده.اما همینشم غنیمته.

قبلنا مردوممون چقدر سخت زندگی میکردن اما دلشون چقدر خوش بود .

باری به هر جهت قدیمی ها بیشتر یادشون میاد کرسی گذاشتن رو.ما هم چن روز پیش که هوا خعلی سرد بود گذاشتیم و امروز که باز میخواستن جمع کنن من خواستم یه چن تا عکس بندازم.معلوم نیس که دفعه ی بعد کی کرسی بزاریم و البته برای دل خون کردن شما و حسرت کشیدن شما و نگاه های آرزومندی که با خوتون خواهید گفت آخییییییی کرسی.خوش به حال خاتون...کاش مام داشتیم و خلاصه اشک از دیده روان کنید و آه پشت آه و زاری کنید و موی بکنید و لباس ها را برتن بدرید(خاتون گاهی خبیث میشود یوها ها ها)

به هر حال از یک بعد دیگه نگاه کنید میبینید و با خودتون خواهید گفت خاتون تک خور نیست و از چیزهایی که لذت میبره برای ماهم میزاره که لذت ببریم

+++یه کمی دستکاری کردم که قدیمی تر و خوشگل تر به نظر برسه.دورشم هاله ای سیاه.

++++میبینید دیگه نیازی نیس بگم خوش سلیقه ام.

البته پتویی که روی کرسی میکشن خیلی بزرگتر از اینه.ماهم روی این دوتا پتوی دیگه میندازیم که برای گرفتن عکس اونارو برداشتم.

اصن اشک تو دیدگانم داره جمع میشه که چرا تا به حال متوجه نشدم چه عکاس قابلی هستم

البته ناگفته نماند از اینایی که چیدم فکر نکنید هر روز میخوریم.امروز مهمون ویژه داریم.وگرنه وای به حال من بیچاره میشد اگه میخوردم