چند شب پیش داشتم به  "م" میگفتم یه کاری کن یه رژیمی بده من زوووود لاغر شم  آخهههه.

تو چه جور پسری هستی که مادرت ازت راضی نیست؟؟؟(یه اتفاقی افتاده که من مادر" م" و اون پسرم.)

اونم گفت مادر جان چشم میخوای برات مواد جور کنم؟؟؟سریع جواب میده.خخخخخخ.

شوخی شوخی حرف کشیده شد به مواد و گفتم نظرت چیه برم شیشه بکشم راستونکی؟؟؟گفت عاره بدم نیست جواب میده .قویتر از هر رژیمیه.گفتم طریقه مصرفشو بگو و جور کن خلاصه برام. فقط قول بده لاغر شدم منو ببری یه کمپ  خوب بخوابونی و تموم تلاشت رو کنی که من پاک پاک بشم.اونم قول داد که تموم تلاششو کنه برای ترک اعتیاد من.بعد شروع کرد از چن نفری که اسیر اعتیادن و قبلا چی بودنو و چی شدن.

خلاصه گفتم  میدونی چیه؟؟؟اون کسی که به اعتیاد دچار میشه اون اولین باری  که مواد رو کشیده بهش مزه کرده و تو تموم این سالها هم فقط میکشه که مزه ی اول مواد رو دوباره تجربه کنه.میکشه که به اون لذت اولی برسه که مواد رو کشیده.اون حس و حال.تجربه کردن یه حال غیر ارادی . "م"گفت عاره همینطوره.کسایی که میکشن فقط دنبال لذتن که دیگه هیچوقت تجربه نمیکنن.فقط بدتر از قبل  غرقش میشن.هربارم که میخوان ترک کنن نمیتونن.گفتم میدونی چیه" م"؟؟؟دو دسته از آدما تو زندگی میبازن.اولیشون اونایی که ساده ان و زود گول میخورن و توان گفتن نه رو ندارن و دسته دوم فکر میکنن زرنگن وعمرا که گول بخورن.دوتاشونم از اونور پشت بوم میافتن کسی که فکر میکنه عمرااااا مواد نمیکشه و حالا یه پک که چیزی نمیشه دقیقا همین یه پوک یه پوک کار دستش میده و بعدم قبول نداره که مصرف کننده ست."م" گفت دقیقا مشکل اینجاس.کسی که به خودش بقبولونه که اعتیاد داره میشه براش کاری کرد اما اینا خودشونم فکر میکنن آدم سالمی هستن.و هرگزم زیر بار این نمیرن که بگن من معتادمو و اعتیاد دارم.کسایی میتونن ترک کنن که  خودشون قبول کنن که مواد میکشن.

خدایی کی فکر میکرد روزی ،چیزی به عنوان مواد بتونه جوونامونو جلوی چشمامون  پر پر کنه و زندگیا رو بریزه به هم؟؟؟

بعله.....میخوام یه متنی بازم از کلیدر بزارم که الان با خوندنش میبینم بیربط هم نیس به قضیه ای که گفتیدم

این متنی که از کتاب کلیدر برداشتم.فقط برای لذت بردن از زندگی اینو نوشته ولی بخونید متوجه میشید اصلامنظورم چیه در رابطه با متن بالایی.

اصلا شما با من چیکار دارین من کاررررررم.

زندگانی کرده ایم خان عمو،یک بار زندگانی کرده ایم و هیچ آدمی در این دنیا بیش از یکبار زندگانی نمیکند.

خوب اگر نگاه بکنی میبینی که زندگانی کرده ایم.

زندگانی یکبار است و نه بیشتر.  

همان یک بار که نسیم صبح را به سینه فرو می دهیم،همان یکبار که عطش خود را با قدحی آب خنک فرو مینشانیم،همان یکبار که سیبی را گاز میزنیم وهمان یکبار که تن در آب می شوییم و همان یکبار که سوار بر اسب در دشت تاخت میکنیم....یک بار... ونه بیشتر.

بعداز آن دیگر تمام عمر را ،ما دنبال همان چیزها می دویم.

بعد از آن دیگر تمام مدت را به دنبال همان طعم اولین زندگانی هستیم.

در پی لذت اول،سیب را به دندان میکشیم،تا طعم بار اول را در آن بیابیم....

آب  را سر میکشیم تا لذت رفع عطش بار اول را پیدا کنیم.... 

در آب غوطه میزنیم تا به شوق بار اول برسیم و نسیم را می بلعیم تا نشانی از آن اولین نسیم بیابیم.

زندگانی یکبار است در هر فصل....

تو چه میپنداری ستار؟؟؟تو درباره ی زندگانی چه فکر میکنی؟؟؟

ستار لحظه ای تامل کرد و سپس به جواب گفت:

شیرینی زندگانی بیش از یک بار به کام نمی نشیند،اما تلخی هایش هر بار تازه اند،،،،هر بار تازه تر